Jonge mantelzorg
In Nederland is 20 procent van de kinderen en jongeren mantelzorger.
Als volwassenen zorgen we allemaal wel eens voor iemand anders.
Even boodschappen halen voor je moeder die ziek is. De hond uitlaten van een buurman die slecht ter been is. Of een vriend(in) naar het ziekenhuis rijden.
Wanneer de zorgtaken zwaarder worden en langer duren, ben je aan het mantelzorgen. Dan is iemands welzijn afhankelijk van jouw hulp.
Denk aan met regelmaat de administratie doen voor je ouders op leeftijd. Je langdurig zieke partner helpen met douchen en aankleden.
Je gehandicapte zoon voortdurend de dag door helpen. De continue strijd met je dochter met borderline.
Je grote zorgen maken over iemand anders en je eigen tijd inleveren aan de zorg voor een ander valt ook onder mantelzorg.
Kinderen die een broertje of zusje met autisme hebben en zich af blijven vragen of het wel goed gaat met hem of haar.
Kinderen die veel in het huishouden doen, omdat een ouder een verslaving heeft of psychische klachten.
Kinderen die veel taken op zich nemen om het dagelijks leven van oma of opa te verlichten.
Kinderen die een ouder hebben met niet-aangeboren hersenletsel en zichzelf daarvoor onzichtbaar maken.
Kinderen die de verantwoordelijkheid dragen om in allerlei contexten de Nederlandse taal te vertalen naar de vaderlandse taal van de ouders.
Het is niks om je als ouder voor te schamen of om je schuldig over te voelen, want iedereen kent moeilijke periodes in het leven.
Elk mens, ook een kind, krijgt in het leven wat hij of zij aan kan. Ook uit het mantelzorgen kan het kind een levensles leren die hem of haar helpt volwassen te worden.
Het is niet altijd bekend wanneer een kind zorg draagt voor iemand die hem of haar lief is. Voor hen is het vanzelfsprekend om die zorg te dragen.
Ze staan er niet bij stil dat dit op lange termijn van invloed kan zijn op hun fysieke en emotionele gezondheid, op hun sociale leven of op hun schoolprestaties en daarmee op hun toekomst.
Vaak weten kinderen niet eens dat ze jonge mantelzorger zijn en wordt er niet uitgesproken over gepraat.
Signalen worden dan ook niet altijd opgepikt door de omgeving of worden ergens anders aan gekoppeld.
Kinderen zijn zich vaak nog niet bewust genoeg van zichzelf en hun eigen wensen en behoeften.
Van wat mantelzorg is, dat zij zelf mantelzorger zijn en dat er hulp van buitenaf geregeld kan worden om de jonge zorgdrager te ontlasten.
Jonge mantelzorgers voelen niet altijd hun eigen grenzen. Of ze gaan er met gemak overheen, omdat de liefde en loyaliteit voor de hulpbehoevende groter is.
Op den duur wordt de zorg teveel en wordt de jonge mantelzorger zelf ziek of krijgt een burn-out.
Of hij of zij loopt studievertraging op en moet er daardoor harder aan trekken om een plek op de arbeidsmarkt te bemachtigen.
Het is aan ons als volwassenen de taak om te zien wanneer een kind teveel zorg draagt.
Om ervoor te zorgen dat de zorg gedeeld wordt en de jonge mantelzorger wordt verlicht, zodat zijn of haar eigen ontwikkeling ook nog alle ruimte krijgt.
Ze hebben daarbij behoefte aan
herkenning - erkenning - begrip - steun - ontspanning - waardering
ruimte voor eigen wensen en behoeften
Daar mogen wij als volwassenen oog voor hebben.
Is jouw eigen kind mantelzorger?
Voel je dan niet bezwaard om hulp te vragen. Iedereen kent momenten waarop het fijn is om steun te ontvangen.